Związek Eleuzyński - Vaiar

Attyka z okresu Ciemności wyszła jako kraina rozbita, pozbawiona przywódców i zagubionym dziedzictwem spowitym nimbem legend. Tubylcy zdawali sobie sprawę z jakiejś dalszej, chwalebnej przeszłości i potężnych flotach z Laurionu płynących po egzotyczne skarby na same krańce świata, ale nie było w tych podaniach nic, poza nostalgią. A na samej nostalgii ciężko utrzymać wspólną tożsamość, toteż mieszkańcy Attyki dosyć prędko podzielili się na liczne plemiona; dawna arystokracja przekształciła się w klany pasterzy a pospólstwo w społeczności rolnicze: rzecz jasna prowadziło to do konfliktów między dwiema grupami o cenną ziemię. Konfliktów, które w dużej mierze pochłaniały większość zasobów mieszkańców półwyspu.

Przełom nastąpił wraz z pojawieniem się pasterskiego plemiona Dionidów - wyznawali oni przede wszystkim Dionizosa jako swoje bóstwo opiekuńcze, od którego wywodzili swoje pochodzenie. Dionidowie pierwsi spośród attyckich plemion na nowo odkryli sekrety miedzi; a wraz z tym mieli dostęp do nowoczesnych narzędzi i zabójczej broni, której nie mieli ich sąsiedzi. Wódz Dionidów, Stratos, uznał to za klucz do osiągnięcia hegemonii. Swoim ziomkom zabronił handlu miedzią i towarami miedzianymi: wszelka miedź trafiała na uzbrojenie dionijskich wojowników. A z tak uzbrojoną drużyną Stratos mógł podporządkować swojemu plemieniu pozostałych mieszkańców Attyki: przeważnie czynił to siłą, chociaż znalazło się parę klanów, które dobrowolnie mu się poddały.

Podbój jest jednak jedną sprawą, a utrzymanie zdobyczy drugą. Stratos zdawał sobie sprawę z tego, że po pokoleniu lub dwóch plemiona podporządkowane wyłącznie siłą znowu rzucą się sobie do gardeł. Dlatego zdecydował się utworzyć nowe społeczeństwo: zebrał starszyzny podporządkowanych plemion i rozpoczął budowę nowego polis w Eleuzis - świętym miejscu, które doradziła mu wyrocznia. Miasto nazwano w identyczny sposób, by uczcić w ten sposób swoich legendarnych poprzedników. W nowym mieście schronienie znaleźli wszyscy poddani Stratosa; a ich miejsce w hierarchii społecznej zależało przede wszystkim od tego, w jaki sposób tymi poddanymi zostali i jak bardzo byli przydatni wodzowi.

Nową organizację polityczną ochrzczono Związkiem Eleuzyńskim, a na jego symbol przyjęto sowę Ateny i gałązkę oliwną: te dwa symbole dosyć często znajdowano na monetach pozostawionych przez przodków, więc zdecydowano się je przyjąć jako własne, by zachować ciągłość ze starożytną historią. Natomiast potomkowie Stratosa objęli w państwie władzę monarszą, jako ród Stratydów.



Ustrój polityczny panujący w Związku Eleuzyńskim można określić jako monarchię. Pełnia władzy znajduje się w rękach króla i jego rodziny (rodu Stratydów), przy czym monarcha rządzi przy pomocy wybranych przez siebie urzędników oraz wybitnych przedstawicieli arystokracji i szanowanych mieszkańców polis. Mimo tego do najważniejszych obowiązków królewskich należy odprawianie ceremonii religijnych: jeśli nie jest fizycznie w stanie tego wykonywać to jego pozycja jest mu odbierana i przekazywana dziedzicowi, czyli zazwyczaj najstarszemu prawowitemu synowi.

Społeczeństwo dzieli się na następujące klasy społeczne:

1. Arystokrację - wywodzącą się w większości od plemienia Dionidów. Rody arystokratyczne mają obowiązek własną piersią bronić Związku Eleuzyńskiego i króla, a w zamian za to mogą liczyć na korzyści: jak nadania ziemskie, świty poddanych, lukratywne urzędy i tym podobne.
2. Wolnych ludzi - stanowią warstwę rzemieślników, kupców i uczonych. Wywodzą się w większości od plemion sojuszniczych Dionidów, ale za "zasługi" można dostać się w ich szeregi.
3. Poddanych - wywodzących się od plemion podbitych, żyją w większości poza murami Eleuzis, trudnią się pracą na roli i w kopalniach. Przypisani zazwyczaj na stałe do jednej osady. Nie muszą się martwić o swoje bezpieczeństwo ekonomiczne czy wojskowe, ale w zamian muszą wykonywać prace na rzecz Związku bądź płacić określoną daninę.
4. Niewolnicy - stanowią najmniejszą część populacji Związku, wykorzystuje się ich przeważnie do prac niebezpiecznych (kopalnie) albo jako sługi domowe. Potomkowie niewolników mają status poddanych.

Warto dodać, że w systemie ekonomicznym Eleuzis król zbiera od poddanych daninę w postaci pszenicy. Zboże te jest następnie dystrybuowane biednym w ciężkich czasach; a w tłustych latach wymieniane na inne towary i przeznaczane na inwestycje publiczne. Prawo do posiłku jest podstawowym prawem każdego poddanego, a król, który nie daje rady się z tego obowiązku wywiązać uznawany jest za słabego.


Tak jak w innych regionach Hellady, w Związku Eleuzyńskim szczególną cześć oddaje się "trójcy olimpijskiej" - czyli Zeusowi, Posejdonowi i Hadesowi. Przy czym z nich w Eleuzis największą czcią obdarza się Hadesa, jako tego, który zapewnił Eleuzis dar miedzi w dawnych czasach. Ale Związek ma też swoją własną trójcę bóstw opiekuńczych: Dionizosa, Persefonę i Atenę. Z tych wszystkich bóstw szczególny kult państwowy przysługuje Hadesowi i Persefonie, których w Związku Eleuzyńskim uznaje się za głównych dobroczyńców ludzkości.

Eleuzyjczycy odziedziczyli wiele instytucji kulturalnych po Attyce, ale mają zupełnie inne nastawienie do mórz niż ich przodkowie: są zdania, że prawdziwe bogactwa odnaleźć można w ziemi, a morze to nie jest dobry fundament do budowy hegemonii. Takie podejście czyni z nich bardziej gospodarzy niż marynarzy, a oranie ziemi jest uznawane za znacznie bardziej godne szacunku niż chłostanie morskich bałwanów.

Akceptacja
Podanie wzorowe, jak zwykle zresztą.

Bogate tradycje pasterskie sprawiają, że pomimo faktu, iż (jak na razie) nasze państwo nie cieszy się jakimś szczególnym bogactwem, owiec i kóz nam nie brakuje. Wyżyny i niziny Attyki pełne są pogłowi pędzących w te i na zad, szukających trawy, cienia i strumyka, gdzie mogliby również spocząć strudzeni pracą pasterze. Bezsprzecznym atutem naszego polis jest także system wyżywienia jaki opracowaliśmy. Przykładanie dużej uwagi do bezpieczeństwa żywnościowego pozwala na zaryzykowanie stwierdzenia, że nawet podczas głodu jęczmienia i żyta nam nie zabraknie.

Gracz zaczyna ze stadami kóz lub owiec w każdej prowincji (do wyboru)
W stolicy znajduje się się spichlerz z 15 wozami żywności.
Gracz zaczyna z opracowaną technologią "Pitos"