Wydarzenia

Gorączka złota
Po wyparciu satyrów z Orestydy, Orosirrczycy zyskali dostęp do bogatych złóż złota.
Cenny kruszec przykuł uwagę możnych, a w szczególności kobiet którzy pragnęli odznaczyć za jego pomocą swój status. W związku z nagłym skokiem popytu na dobra złotnicze rząd Orosirry zaczął aktywnie poszukiwać i sprowadzać najznamienitszych złotników z Epir, jak również sąsiednich rejonów. Ufundowano również budowę największej obecnie manufaktury w państwie, a mianowicie nadwymiar rozbudowanego kompleksu złotniczego, do którego sprowadzono, najlepsze narzędzia dostępne na rynku.

Całość inwestycji wyniosła 100 drachm

Promyk nadziei

Orosirczycy mimo uznania Kydońskich praktyk za bestialstwo, są świadomi, że embargo nie ocali tych którzy obecnie znajdują się w niewoli.
Wedle wartości, tradycji i mentalności Orosirrczyków wszyscy ludzie winni być sobie równi i oceniani wedle ich wkładu w społeczeństwo, z tego tytułu władze Orosirry wzywają zamożniejszych spośród swoich obywateli, jak i tych mniej zamożnych do wspólnej inicjatywy mającej na celu wykupienie wolności tylu Hellenów z Kydońskiej niewoli, ilu tylko zdołamy, z tego tytułu anulowano część inwestycji by móc przeznaczyć pierwsze 45 drachm na wyzwolenie i sprowadzenie do Orosirry pierwszych spośród Kydońskich niewolników, i pozwolenie im na rozpoczęcie godnego życia pośród równych sobie.

Co prawda poprosiliśmy naszych arystokratów aby przyłączyli się do akcji odkupywania niewolników, jednak chyba nikt z nich nie zainteresował się losem swoich braci wystawianych na rynku na Krecie. Mimo to, nasi kupcy wyruszyli aby drachmami zdejmować kajdany zniewolonym. Pokazało to naszą zaawansowaną myśl cywilizacyjną, jednak aby efekt był tak odebrany na arenie międzyhelleńskiej, powinniśmy nałożyć embargo.

+jednorazowo uzyskujemy 2 Punkty Helleńskie, jeśli nałożyły embargo -4.

Z racji braku większego odzewu w inicjatywie, władze Orosirry postanowiły nałożyć embargo na Kydońskich niewolników licząc, że inne polis postąpią tak samo, co zakończy ten barbarzyński proceder.

W pogoni za sztuką
Po przybyciu do Orosirry najznamienitszych złotników z całej Hellady, co zapewniło monopol na wysokiej jakości złote wyroby, w głowach przedstawicieli polis zrodził się nowy koncept.
Z racji ogromnych pokładów marmuru znajdujących się pod Orosirrą, jak również zamiłowaniu do sztuki oraz bogów zarówno pośród możnych, jak i prostych ludzi, władze Orosirry postanowiły postanowiły pójść o krok dalej niż budowa Odeonów, czy kaplic.
Podobnie jak przy poprzedniej inwestycji Orosirrę opuściły istne hordy posłańców udających się do wszelkich znanych siedlisk ludzkich w całej Helladzie w poszukiwaniu najwybitniejszych mistrzów rzeźbiarstwa. W samej Orosirrze nim w ogóle ukończono warsztat złotników, rozpoczęto kolejną równie imponującą budowę, tym razem kompleksu poświęconego artystycznej obróbce marmuru, w którym to powstawałyby między innymi wspaniałe idole bóstw mające spocząć w świątyniach, czy też sylwetki wielkich bohaterów. Każdy zamożniejszy hellen będzie mógł również zamówić sobie dowolną rzeźbę na własność, by przyozdobić swe włości, lub upamiętnić ważną dla siebie i swego rodu postać, utrwalając jej wizerunek w kamieniu. Co więcej kompleks ten celowo postawiony został w sąsiedztwie swego poprzednika bowiem złotnicy i rzeźbiarze będą mogli wspólnie tworzyć bardziej wyrafinowane dzieła. W rzeźby będą mogły być wprawiane złote elementy, uwydatniające aspekty dzieła, piorun Zeusa, tarcza Ateny, kaduceusz Hermesa, oraz drobniejsze elementy jak klamry togi, czy wieńce laurowe nadające rzeźbom więcej głębi, charakteru, a przede wszystkim wartości.

Całość inwestycji wyniosła 100 drachm