Igrzyska Olimpijskie

Gdy wyrocznia w Delfach zapowiedziała powrót do dawnej formuły igrzysk, w całej Helladzie zapanowało wielkie podniecenie i ekscytacja. Młodzieńcy od Tajnaronu, aż po dziką Trację już teraz rozpoczęli ciężkie ćwiczenia fizyczne, które mają wzmocnić ich ciało przygotowując się na to wielkie wydarzenie. Wszak imię zwycięscy zostanie zapamiętane na zawsze, a jego skroń zwieńczy wieniec z gałązek oliwnych. Wyścigi zaprzęgów, pentatlon, pankration, w skład których wchodzą najróżniejsze dyscypliny - to temat który zajmuje prawie całą Helladę. Pytia zapowiedziała już nawet szczegóły, które zdają się różnić od dawnej formuły - wygrać będzie mogło 5 mężczyzn zaś ekecheiria trwać będzie wolą Zeusa cały rok, w którym będą odbywały się igrzyska. Padły też imiona pięciu sędziów, którzy wyłonią najlepszych wśród najlepszych - Melepotos, Agistis, Kajstes, Pauzanios oraz Keryks. Zapowiada się wspaniała rozrywka. Kto zaś zwycięży, zgarnie przychylność ludu i uwielbienie bogów...

W wyniku panującego przez lata chaosu, przez bardzo długi czas Helleni nie mogli uczcić swojego najwyższego boga i patrona Zeusa jego ulubionym świętem: czyli igrzyskami olimpijskimi. Ale wraz z odrodzeniem się społeczności ludzkich i ogłoszeniem daty nowych igrzysk przez wyrocznię z Delf pojawiła się ponownie nadzieja na odtworzenie tego starożytnego zwyczaju.

Do walki stanęli śmiałkowie z całej Grecji - jedni przygotowywali się do tego wielkiego święta samodzielnie, a inni mieli wsparcie, większe bądź mniejsze, od swoich rodzimych polis. Czy to poprzez budowę stosownej infrastruktury i edukacji, w postaci gimnazjonów czy sprowadzaniu najlepszych nauczycieli z dalekich i egzotycznych rejonów Hellady, by ci przygotowywali zawodników w określonych dziedzinach.
Toteż na Igrzyska w Olimpii zjawiły się liczne tłumy, zarówno młodych mężczyzn, chcących wykazać swoją dzielność w zawodach, jak i kibiców z ich polis, pielgrzymów religijnych i ludzi próbujących zrobić interes. Wraz z tyloma przybywającymi wędrowcami, wioska Olimpijska stała się miastem namiotów, a wszyscy niecierpliwie czekali, aż gospodarze zakończą ostatnie przygotowania.

Pierwszego dnia igrzysk, przed samym rozpoczęciem, zaprzysiężono sędziów i zawodników - pierwszych do uczciwego sędziowania, drugich do uczciwej konkurencji. Po dokonaniu obrzędów, przystąpiono do pierwszych zawodów i jak wkrótce się okazało: przewrotne Tyche i Nike zaskoczyły wszystkich, bo zarówno najważniejszą konkurencję jaką były biegi, oraz kolejną polegającą na rzucie dyskiem i oszczepem wygrał mimo wielu przeciwników ten sam zawodnik. Niejaki Korwenides z Myken, który według swoich kibiców "zmasakrował doszczętnie konkurentów", co wywołało niepohamowaną falę radości wśród Mykeńczyków.

Na następnym dniu igrzysk, przy następnej konkurencji zwycięstwo odniósł zwycięstwo dzielny Persefonios z Tanatyru. W trakcie trzeciego dnia igrzysk laury otrzymał Filip z Tankredii, a czwartego dnia został ogłoszony ostatni ze zwycięzców: Bilion z Troi. Piąty dzień minął na ostatecznym rozdaniu nagród, ucztach gratulacyjnych dla zwycięzców i pocieszenia dla przegranych.

Ale niezależnie od tego, kto zwyciężył a kto przegrał na zawodach, samo odrodzenie i spokojne przeprowadzenie Igrzysk daje wszystkim znak, że normalność powoli wraca do Hellady. Pokój boży na czas trwania igrzysk zwany Ekechejrią, ma wolą Zeusa trwać cały rok. Kto naruszy granicę drugiego państwa ludzkiego, popadnie w niełaskę bogów. Czas czekać na kolejne igrzyska, które odbędą się za cztery lata...

Cztery lata minęły jak jeden dzień... I tak oto nastał czas organizacji drugich po wiekach chaosu igrzysk olimpijskich. Jak poprzednio, prawdziwe mrowie zawodników z całej Hellady, którym towarzyszyły nawet większe zastępy kibiców przybyły aby odpowiednio brać udział w zawodach i przyglądać się nim. Przez poprzednie lata, zawodnicy pilnie trenowali w gimnazjonach swych ojczystych polis, chcąc jak najlepiej wypaść na igrzyskach, przynosząc sławę sobie i swym rodzimym miastom.

Jak nakazywała tradycja, pierwszego dnia zawodnicy i sędziowie przysięgli uczciwość w zawodach. Po dokonaniu tych i innych niezbędnych obrzędów, przystąpiono do zawodów. Jak poprzednio, igrzyska otwarte zostały biegami. Faworytem był rzecz jasna zwycięzca zeszłorocznych zawodów, Korwinedes z Myken, jednak tym razem musiał on ulec szybkonogiemu Milonowi z Tankredii. Rzut oszczepem również nie poszedł Mykeńczykowi dobrze - w rzutach zarówno oszczepem jak i dyskiem, zwyciężył Zandbergos z Minnatioi, którego Korwinedes oskarżył o rzucanie oszczepem lewą ręką i w furii opuścił igrzyska. Drugiego dnia igrzysk odbyły się zawody w pankrationie. Bez większego wysiłku zwycięstwo odniósł w nich Lykos ze Sparty, który górował nad przeciwnikami zarówno techniką jak i obwodem  bicepsa, dosłownie wgniatając swych wrogów w ziemię. Trzeciego dnia odbyły się zawody w pentationie - pięcioboju. Trwały one długo, i konkurencja była zacięta jednak w końcu triumf odniósł Straton z Orrosiry. Zwycięstwo krajana przynieść może pewną pociechę znękanym wojną Orrosirczykom... Czwartego dnia rozegrać miano wyścigi rydwanów. Wielu czekało na tą konkurencję i nie zawiedli się. Było tu wszystko czego oczekiwano - widowiskowa kraksa, utrata życia przez pechowego woźnicę z Troi, który skręcił sobie kark wypadając z rydwanu, oraz ogromna prędkość. Ostatecznie zatriumfował Zenon ze słynnego miasteczka Koleskum w Etolii, znanego z tego jakoby wszyscy jego mieszkańcy byli woźnicami. Na pytania jak nauczył się tak jeździć, Zenon odpowiedział, że po pijaku.

Piątego dnia, gdy właściwie zawody dobiegły końca, zwycięzców udekorowano laurem oliwnym, odbyły się liczne uczty na ich cześć, każdy Hellen chciał bowiem napić się ze zwycięzcami igrzysk - przegrani zaś upijali się na smutno. Na smutno upijał się też Straton, który podczas otrzymywania wieńca miał wezwać do wsparcia swoich rodaków z Orrosiry. Podczas gdy zwycięzcy chwiejnym krokiem (a w wypadku Zenona, śpiąc na wozie podczas gdy jego wierna szkapa sama wraca do Koleskum), wracali do swoich rodzimych polis, Hellada cieszy się pokojem bożym - Ekechejrią, która trwać ma cały rok. Na tego kto złamie pokój, czekają konsekwencje ze strony gniewnych bogów, jednak pytaniem jest, czy trwające wojny w Helladzie ustaną na czas pokoju bożego... Tak czy siak - igrzyska dobiegły końca i do zobaczenia za cztery lata!