Tanatyr
Ustrój: MonarchiaWładca: Kyriakos Hesykiusz
Historia
Nikt nie wie co dokładnie stało się na początku mrocznych wieków. W Tanatyrze wierzy się, że było to wydarzenie tak straszne, że aż niektórzy bogowie musieli ratować się ucieczką z Olimpu. Mówi się, że sama Demeter zeszła pod ziemię gdzie znalazła schronienie u swojego zięcia mimo nie zawsze najlepszych relacji. Jej nieobecność spowodowała dodatkowo klęskę nieurodzaju, a w trakcie tych katastrofalnych lat życie straciła niezliczona rzesza śmiertelników. Nigdy przedtem bramy Hadesu i Styks nie były tak zapełnione duszami zmarłych. Zaczęło wręcz dochodzić do tego, że niektórzy zmarli, nie mogąc dostać się do krainy umarłych, zaczęli błąkać się po powierzchni wśród żywych.
Według miejscowych legend w okolicach dzisiejszego Tanatyru z krainy umarłych wyszły po raz pierwszy na świat zewnętrzny dzieci Hadesa i Persefony, Hesykia i Teryzjusz. Hesykia pomagała umierającym w spokojnym odejściu ze świata śmiertelnego i dotarciu do Hadesu, a Teryzjusz odnajdywał dusze błąkające się po świecie oraz te które umyślnie uciekały przed podziemnym królestwem obawiając się zesłania do Tartaru. Wiele czasu minęło zanim udało się przywrócić jakikolwiek stopień porządku. Swój czas na powierzchni dzieci Hadesa spędzały nie tylko na obcowaniu z martwymi i wykonywaniu swoich obowiązków, ale także pod różnymi postaciami poznawały świat śmiertelników. Obserwacja przeszła w fascynację z której pojawiły się dzieci o domieszce krwi boskiej. Tanatarczycy wierzą, że dzieci Hesykii założyły pierwsze rody, które rozpoczęły budowę Tanatyru, a potomkowie Teryzjusza dokonywali pamiętnych czynów w obronie wspomnianego miasta i jego mieszkańców. Wkrótce Tanatyr miał stać się kolejną ostoją cywilizacji w świecie po mrocznych wiekach.
Najważniejszymi śmiertelnikami w legendach tanatyrskich są Agis i Epimach. Agis był pierwszym i ostatnim śmiertelnym wybrankiem Hesykii, a także pierwszym przywódcą i królem Tanatyru. Z ich związku narodziły się trojaczki. Jeden syn odziedziczył po ojcu tron i zdolności przywódcze, drugi otrzymał talent tworzenia pięknych rzeźb, a ich siostra została kapłanką Hadesa i Persefony, jako że od urodzenia miała łatwość z kontaktowaniem się z królestwem zmarłych. Wspólnymi siłami zebrali rozproszonych ludzi i stworzyli to co dzisiaj znane jest jako Tanatyr. Miasto jednak zawsze zagrożone było przez różnej maści potworności. Szczęśliwie dla mieszkańców mogli oni zawsze liczyć na Epimacha. Był to syn Teryzjusza i nieznanej śmiertelniczki, który zasłynął swoimi czynami walcząc z rozmaitymi zagrożeniami, które czyhały na Tanatyr, czym zaskarbił sobie miłość ludu.
Dalsze lata upłynęły na systematycznym odzyskiwaniu ziem z rąk mitycznych stworów i przyłączaniu niewielkich osad, które przetrwały czasy mroku. Zaczęły również tworzyć się na nowo struktury społeczne oraz rozmaite stronnictwa. Aktualny król, Kyriakos Hesykiusz, rządzi już zupełnie innym państwem niż jego przodek Agis. Kyriakos, nie musząc martwić się każdego dnia o przetrwanie, zwraca coraz bardziej swój wzrok na rozległe tereny gotowe do wyrwania z rąk rozmaitych bestii i wyczuwa że zbliża się czas wielkich zmian i okazji do rozbudowy swojego państwa.
Aktualny relatywny spokój na ziemiach Tanatyru miejscowi zawdzięczają także Heronowi Teryzjuszowi, który uznawany jest za potomka Epimacha. Nie potrafi on usiedzieć długo w jednym miejscu i mimo licznych zagrożeń czyhających po drodze stara się podróżować szukając powodu aby osiąść gdzieś na stałe. Jego heroiczna przygoda zaczęła się całkiem niedawno, ale wieść o niedawnym odnalezieniu zaginionych myśliwych i wyrwaniu ich z łap licznych wściekłych satyrów prędko obiegła cały Tanatyr. Myśliwi opowiadali potem, że Herona prowadzili radą sami władcy podziemia, co potwierdzałoby tylko że jest on potomkiem Teryzjusza.
Ustrój
Tanatyrem rządzi dziedziczny król, tradycyjnie potomek Hesykii i Agisa, mając przy sobie jednak radę z której głosem zawsze musi się liczyć. W radzie, zgodnie z tradycją, prym wiedzie najwyższy kapłan Hadesa i Persefony oraz przedstawiciel rzeźbiarzy i rzemieślników. Jest to związane z rolami jakie pełniły pozostałe dzieci Hesykii i Agisa. Poza tym w radzie zasiadają kapłani pozostałych bóstw oraz rozmaici doradcy.
Społeczeństwo
Ludność Tanatyru podzielona jest całkiem wyraźnie na kilka ugrupowań, a każde z nich uważa się za równie potrzebne i godne szacunku co pozostałe, oczywiście z wyłączeniem arystokratów choć i oni starają się udawać że mają jakikolwiek szacunek dla pozostałych obywateli. Możemy więc wydzielić arystokratów, kapłanów, rzemieślników, artystów, rolników, górników i jeszcze kilka innych grup. Tanatyrczycy są również związani bardziej z ziemią niż morzem, jako że ziemia jest domeną Hadesa i pełna jest ona rozmaitych dóbr. Warto też wspomnieć że Tanatyrczycy nie przepadają za negowaniem lub poddawaniem pod wątpliwość istnienia dzieci Hadesa i Persefony jak i ich wyjątkowo głębokich powiązań z ludnością miejscową. Takie dochodzenia i podważania często kończyły się, mówiąc elegancko, nieprzyjemnie.
Wyznanie
Hades i Persefona cieszą się w Tanatyrze szczególną czcią. W związku z tym miejscowi mniej niż reszta Hellady, która obawia się ściągnięcia na siebie ich uwagi, lękają się wymawiania ich prawdziwych imion. Należy jednak pamiętać, że nie ma oczywiście mowy o tym, aby inni bogowie zostali w związku z prymatem bóstw podziemia zapomniani. Wszak rybak wypływający na morze będzie starał się być w jak najlepszych stosunkach z Posejdonem, a rolnik nie zapomni o ofierze dla Demeter.
Mapa