Historia
Ciężko określić prawdziwy bieg wydarzeń prowadzący do powstania tej społeczności, głownie przez fakt iż wszelkie przesłanki i opowieści zostały sowicie ubarwione, zarówno przez ich autorów, jak i w późniejszych przekazach. Pewne jest że ludzie żyjący w tych rejonach mieli niebywałe szczęście, lub zwyczajnie czuwał nad nimi któryś z bogów, gdyż w Czasach Mroku ukrywając się po górskich dolinach, lasach, oraz jaskiniach nie byli zanadto prześladowani przez satyrów, czy był to efekt jakichś pertraktacji, dobroci serca lokalnych satyrów, czy też zwyczajnie niezbyt licznej ich populacji, co do tego są różne zdania i różne teorie, faktem jest jednak, że ludzie żyli we względnym jak na tamte czasy bezpieczeństwie w porównaniu do innych regionów. Ludzie zaczęli się zbierać w coraz to większe grupy, współpracując ze sobą w celu przeżycia, jednocześnie starając się nie wchodzić w drogę satyrom, które najwyraźniej również nie miały ochoty na rozlew krwi. Zaczęły powstawać coraz większe osady, niektórym ludziom udało się nawiązać pokojowy kontakt z satyrami i doszło nawet do sporadycznych wymian handlowych mimo sporego napięcia towarzyszącego owym spotkaniom, pozwoliło to na rozwój społeczności, a z czasem na powstanie pierwszego miasta pośród górskich szczytów nazwanego Orosirra na cześć pasm górskich które były domem lokalnych ludzi w Czasach Mroku, zaś od nazwy pierwszego miasta nazwano całą społeczność.
Ustrój
Demokracja, a przynajmniej pewna jej forma, przetrwanie ludzi, oraz powstanie Orosirry było możliwe dzięki współpracy i zorganizowaniu, każda z grup które tworzyły lokalne społeczności miała swojego lidera, dbającego o porządek i rozstrzygającego konflikty i problemy, gdy grupki zbierały się w większe społeczności owi liderzy musieli porozumieć się między sobą, oraz zapewnić porozumienie reprezentowanych przez siebie grup, z czasem wyłaniali się kolejni naturalni liderzy którzy bardziej zacieśniali więzy i współpracę w formującej się społeczności. Obecnie każda pomniejsza osada posiada swojego lidera, będącego z reguły wybitnym mówcą, lub dobrym zarządcą dają oni o porządek i dobrobyt w swoich małych społecznościach i reprezentują ich interesy w prowincji, gdzie formują lokalne wiece, najwięcej do powiedzenia mają reprezentanci większych i bardziej ludnych osad, lub tych o strategicznej wartości dla prowincji, pośród nich wybierany jest jeden, lub w przypadku braku porozumienia maksymalnie 3 reprezentantów prowincji którzy udają się do Orosirry, gdzie reprezentują wolę ludu, władzę decyzyjną ma teoretycznie ma reprezentant stolicy, jednak musi się on liczyć ze zdaniem pozostałych reprezentantów, gdyż może on zostać szybko zastąpiony i napiętnowany jeżeli zacznie nadużywać nadanego mu przez rodaków prawa.
Wierzenia i społeczeństwo
Ludność Orsirry z uwagi na ich przejścia i historię jest bardzo zgrana, indywidualizm nie jest tępiony, o ile nie przynosi szkód ogółowi i jest wręcz nagradzany gdy przynosi mu korzyści, gdyż Orsirrczycy wychodzą z założenia iż uzdolniony i pracowity człowiek jest jak solidne i praktyczne narzędzie i należy o nie dbać by nie zniszczało lub nie zostało utracone, jednak działania mające na celu uzyskanie przywilejów lub innych korzyści są swoistym taboo lokalnej społeczności i ludzie domagający się uznania za swoje czyny są z reguły piętnowani, gdyż motywacją do pracy i starań wedle ich mentalności powinno być dobro wspólne, a nie własne. Orsirrczycy są z natury ludem pokojowym, nie sięgają po broń bez wyraźnego powodu, wyjątkiem jest obrona Orsirry lub rodaków, w razie zagrożenia dla wyżej wymienionych Orsirrczycy z pokojowych pasterzy zmieniają się rządnych krwi wojowników, których zapału i ofiarności w walce nie powstydziłby się sam Ares. Skoro o bogach mowa wielu Orsirrczyków wierzy, że bogowie czuwali nad nimi w Czasach Mroku co pozwoliło im przetrwać te koszmarne czasy i okazują wdzięczność za ową ochronę w swojej pobożności, najpopularniejsze są tu kulty Ateny, jako patronki obrońców, Apolla za jego dary dla wybitnych Orsirrczyków które pozwoliły im wspierać swą ojczyznę, Hermesa jako patrona pasterzy, i Artemidy jako patronki myśliwych gdyż to głównie oni żywią lud Orsirry, zaś w mniejszym stopniu Hadesa za dobrodziejstwa gór i Hefajstosa za natchnienie dla rzemieślników. Pozostali bogowie nie cieszą się tu zbyt wielkim kultem, co nie oznacza, że jednak że nie ma tu ich wyznawców.
Claes z Orsirry
Młody heros urodzony w jednej z pierwszych grup które pojawiły się na terenach obecnej Orsirry, obdarzony wieloma talentami, czyniącymi go inspirującym liderem, złotoustym mówcą, oraz przede wszystkim wybitnym zarządcą. Bez wątpienia spłynęła na niego łaska Apolla, zaś wedle plotek może on być nawet potomkiem owego boga, choć prawdę na ten temat zna tylko on, jego matka, oraz sami bogowie. Claes był pierwszym który zawarł porozumienie z satyrami zapewniając swym pobratymcom względne bezpieczeństwo, to on nadzorował budowę Orsirry, zaś gdy spora grupa wściekłych satyrów przybyła by zrównać je z ziemią, to on stanął im naprzeciw i zapobiegł rozlewowi krwi słowem i niewielkim pokazem siły. Mimo próśb rodaków o objęcie roli zarządcy samej Orsirry, skromny i pracowity heros odmówił, gdyż jego talenty winne są służyć dobrobytowi Orsirry w pełni swych możliwości, a nie tylko częściowo.
Mapa
https://i.servimg.com/u/f54/20/45/74/06/mapa11.png
Ciężko określić prawdziwy bieg wydarzeń prowadzący do powstania tej społeczności, głownie przez fakt iż wszelkie przesłanki i opowieści zostały sowicie ubarwione, zarówno przez ich autorów, jak i w późniejszych przekazach. Pewne jest że ludzie żyjący w tych rejonach mieli niebywałe szczęście, lub zwyczajnie czuwał nad nimi któryś z bogów, gdyż w Czasach Mroku ukrywając się po górskich dolinach, lasach, oraz jaskiniach nie byli zanadto prześladowani przez satyrów, czy był to efekt jakichś pertraktacji, dobroci serca lokalnych satyrów, czy też zwyczajnie niezbyt licznej ich populacji, co do tego są różne zdania i różne teorie, faktem jest jednak, że ludzie żyli we względnym jak na tamte czasy bezpieczeństwie w porównaniu do innych regionów. Ludzie zaczęli się zbierać w coraz to większe grupy, współpracując ze sobą w celu przeżycia, jednocześnie starając się nie wchodzić w drogę satyrom, które najwyraźniej również nie miały ochoty na rozlew krwi. Zaczęły powstawać coraz większe osady, niektórym ludziom udało się nawiązać pokojowy kontakt z satyrami i doszło nawet do sporadycznych wymian handlowych mimo sporego napięcia towarzyszącego owym spotkaniom, pozwoliło to na rozwój społeczności, a z czasem na powstanie pierwszego miasta pośród górskich szczytów nazwanego Orosirra na cześć pasm górskich które były domem lokalnych ludzi w Czasach Mroku, zaś od nazwy pierwszego miasta nazwano całą społeczność.
Ustrój
Demokracja, a przynajmniej pewna jej forma, przetrwanie ludzi, oraz powstanie Orosirry było możliwe dzięki współpracy i zorganizowaniu, każda z grup które tworzyły lokalne społeczności miała swojego lidera, dbającego o porządek i rozstrzygającego konflikty i problemy, gdy grupki zbierały się w większe społeczności owi liderzy musieli porozumieć się między sobą, oraz zapewnić porozumienie reprezentowanych przez siebie grup, z czasem wyłaniali się kolejni naturalni liderzy którzy bardziej zacieśniali więzy i współpracę w formującej się społeczności. Obecnie każda pomniejsza osada posiada swojego lidera, będącego z reguły wybitnym mówcą, lub dobrym zarządcą dają oni o porządek i dobrobyt w swoich małych społecznościach i reprezentują ich interesy w prowincji, gdzie formują lokalne wiece, najwięcej do powiedzenia mają reprezentanci większych i bardziej ludnych osad, lub tych o strategicznej wartości dla prowincji, pośród nich wybierany jest jeden, lub w przypadku braku porozumienia maksymalnie 3 reprezentantów prowincji którzy udają się do Orosirry, gdzie reprezentują wolę ludu, władzę decyzyjną ma teoretycznie ma reprezentant stolicy, jednak musi się on liczyć ze zdaniem pozostałych reprezentantów, gdyż może on zostać szybko zastąpiony i napiętnowany jeżeli zacznie nadużywać nadanego mu przez rodaków prawa.
Wierzenia i społeczeństwo
Ludność Orsirry z uwagi na ich przejścia i historię jest bardzo zgrana, indywidualizm nie jest tępiony, o ile nie przynosi szkód ogółowi i jest wręcz nagradzany gdy przynosi mu korzyści, gdyż Orsirrczycy wychodzą z założenia iż uzdolniony i pracowity człowiek jest jak solidne i praktyczne narzędzie i należy o nie dbać by nie zniszczało lub nie zostało utracone, jednak działania mające na celu uzyskanie przywilejów lub innych korzyści są swoistym taboo lokalnej społeczności i ludzie domagający się uznania za swoje czyny są z reguły piętnowani, gdyż motywacją do pracy i starań wedle ich mentalności powinno być dobro wspólne, a nie własne. Orsirrczycy są z natury ludem pokojowym, nie sięgają po broń bez wyraźnego powodu, wyjątkiem jest obrona Orsirry lub rodaków, w razie zagrożenia dla wyżej wymienionych Orsirrczycy z pokojowych pasterzy zmieniają się rządnych krwi wojowników, których zapału i ofiarności w walce nie powstydziłby się sam Ares. Skoro o bogach mowa wielu Orsirrczyków wierzy, że bogowie czuwali nad nimi w Czasach Mroku co pozwoliło im przetrwać te koszmarne czasy i okazują wdzięczność za ową ochronę w swojej pobożności, najpopularniejsze są tu kulty Ateny, jako patronki obrońców, Apolla za jego dary dla wybitnych Orsirrczyków które pozwoliły im wspierać swą ojczyznę, Hermesa jako patrona pasterzy, i Artemidy jako patronki myśliwych gdyż to głównie oni żywią lud Orsirry, zaś w mniejszym stopniu Hadesa za dobrodziejstwa gór i Hefajstosa za natchnienie dla rzemieślników. Pozostali bogowie nie cieszą się tu zbyt wielkim kultem, co nie oznacza, że jednak że nie ma tu ich wyznawców.
Claes z Orsirry
Młody heros urodzony w jednej z pierwszych grup które pojawiły się na terenach obecnej Orsirry, obdarzony wieloma talentami, czyniącymi go inspirującym liderem, złotoustym mówcą, oraz przede wszystkim wybitnym zarządcą. Bez wątpienia spłynęła na niego łaska Apolla, zaś wedle plotek może on być nawet potomkiem owego boga, choć prawdę na ten temat zna tylko on, jego matka, oraz sami bogowie. Claes był pierwszym który zawarł porozumienie z satyrami zapewniając swym pobratymcom względne bezpieczeństwo, to on nadzorował budowę Orsirry, zaś gdy spora grupa wściekłych satyrów przybyła by zrównać je z ziemią, to on stanął im naprzeciw i zapobiegł rozlewowi krwi słowem i niewielkim pokazem siły. Mimo próśb rodaków o objęcie roli zarządcy samej Orsirry, skromny i pracowity heros odmówił, gdyż jego talenty winne są służyć dobrobytowi Orsirry w pełni swych możliwości, a nie tylko częściowo.
Mapa
https://i.servimg.com/u/f54/20/45/74/06/mapa11.png