Wspólnota Islandzka - Królestwo Norwegii

Poseł został przyjęty

Król Harald składa podpis

Ujawniona treść traktatu:


I. Współpraca gospodarcza między Wspólnotą Islandzką oraz Królestwem Norwegii

1. Wspólnota Islandzka zezwala kupcom z Norwegii na swobodne poruszanie się w obrębie Wspólnoty i sprzedaż towarów, póki przestrzegają islandzkich praw. Kupcy z Norwegii będą też mieli prawo do nabycia nieruchomości w obrębie dzielnicy dla cudzoziemców w obrębie miasta Dyflinn.
2. Norwegia zobowiązuje się do takiego samego stosunku wobec kupców islandzkich i zezwala im na nabycie nieruchomości w obrębie dzielnicy dla cudzoziemców w obrębie wybranego przez króla Norwegii miasta portowego.
3. Wzajemne obniżenie ceł na towary, w wymianie których nie występuje konflikt interesów. Kwestię tą powinno ustalać zebranie przedstawicieli warstw kupieckich Islandii i przedstawicieli Norwegii którzy spotykaliby się co pięć lat w jednym z miast stron podpisujących traktat.
4. Norwegia umożliwi działanie islandzkim Kasom Wspólnotowym na swoim terenie. Kupcy norwescy będą przez Kasy traktowani w ten sam sposób, w jaki są traktowani kupcy islandzcy i duńscy.
5. Wspólnota Islandzka pokryje koszty wypraw geologicznych i budowy kopalń na terenie Norwegii, ale połowa wydobytych surowców trafiać będzie w ręce Wspólnoty Islandzkiej.

II. Współpraca wojskowa między Królestwem Norwegii a Wspólnotą Islandzką

1. Wspólnota Islandzka wraz z królestwem Danii podpiszą z Królestwem Norwegii sojusz militarny, nie mający terminu przedawnienia. Jeśli któryś z członków sojuszu chciałby go rozwiązać, musi dać o tym sygnał co najmniej rok wcześniej.
2. Sojusznicy są zobowiązani do wspólnej obrony przed najazdami stron trzecich.
3. Wspólnota Islandzka i Królestwo Norwegii zobowiązują się do przeprowadzenia wspólnej wyprawy wojskowej, nie wcześniej jednak, niż za trzy lata.


Wspólnota Islandzka podpisuje.