Królestwo Thrakesionu

Niewiele Wiadomo co stało się przed wielkim kataklizmem. Wiadomo natomiast, że podczas jego trwania ostatni bohater zebrał tracki lud i wyruszył z nim na południe na wielki exodus prowadząc ich do żyznej ziemi środkowej Azji Mniejszej. Lokalna ludność została postawiona przed faktem dokonanym powstania Królestwa Thrakesionu w sytuacji gdy wielka ilośc migrującej ludności przybywała na miejsce. W końcu Trakowie pod wodzą swojego Króla oraz herosa dotarli do pradawnego i słynnego miasta Sardes. To niegdyś wielkie miasto nie było teraz w swoim okresie swietności tak więc ono również uległo najeźdzcom. Ludność miasta uciekła w popłochu w góry wewnątrz Anatolii a król Traków wziął za żonę córkę króla tego co zostało z królestwa Lydii dzięki czemu pozyskał on dla swoich potomków podstawy legalizmu. Uczynił również Sardes swoją stolicą gdzie rezydują kolejni monarchowie po dziś dzień. Królestwo przez wiele lat było ostoją spokoju i relatywnego dobrobytu w w zachodniej Anatolii gdzie tylko kilka innych tworów państwowych mogło się poszczycić tym, że w ogóle można było je tak nazwać. Teraz jednak gdy władza został ugruntowana, a spokój zapanował w zajętych do tej pory ziemiach nadszedł czas by Grecy Jońscy i Trakowie wspólnie wyruszyli by w chwale patrona Królestwa Boga Sabaziosa odzyskać dla ludzkości należne jej w świecie miejsce i przegnać bestie i demony spowrotem do Hadesu.



Bogowie Traccy i Greccy zlali się w jedno i ich Trackie nazwy chociaż ciągle używane są właściwie lokalnymi nazwami Greckich Bogów. Jedyną większą różnicą jest to, że zamiast Zeusa (przy całym szacunku do jego boskiej osoby) Mieszkańcy królestwa czczą jako Najwyższego boga i swojego patrona Sabaziosa, który ich wybawił z Tracji do Ziemi Obiecanej i miasta Sardes.

Konie jako zwierzęta utożsamiane z Sabaziosem zasługują na szczególny szacunek jednak nie są same w sobie obiektem kultu a jedynie aspektem naszego boga. Mimo że nie słyniemy z najlepszej kawalerii jeźdźcy cieszą się więc dużym uznaniem.


Państwo jest typową monarchią hellenistyczną, co jest kontynuacją tradycji naszych przodków, którym Oligarchie i Demokracje były obce. Król posiada ogromną władzę. Co prawda Aryatokraci obstawiają co ważniejsze stanowiska państwowe i wojskowe. Niemniej jednak król może na swoje życzenie zabrać stanowisko dowolnej osobie co czyni jego władze praktycznie absolutną. Oczywiście na tyle długo na ile swoimi działaniami nie spowoduje buntu arystokracji przeciwko sobie.




Społeczeństwo Trackie jest w dużym stopniu zhellenizowane. Chociaż język mówiony używany na codzień to nadal język Tracki to wszelkie dokumenty pisane oraz dyplomacja, inskrypcje na monetach i inne pozostają w języku i alfabecie greckim. Trakowie i lokalni grecy w pewnym stopniu zmieszali się również ze sobą kulturowo. Arystokracja pozostaje jednak dumna ze swojej Trackiej tożsamości i nadal dba o swoje dziedzictwo. Tak więc Grecy i Trakowie są praktycznie równi wobec prawa a często są już praktycznie jednym ludem jednak widok greckiego arystokraty pozostaje rzadkością. Społeczeństwo dzieli się tylko i wyłącznie na Arystokrację, która sprawuje wraz z królem władzę nad państwem oraz obywateli państwa, którzy do niej nie należą. Warto wspomnieć także o Lydyjskiej mniejszości, która jednak po podboju ich miasta Sardesu w większości opuściła wybrzeża i uciekła do swych pobratymców w głąb lądu niemniej jednak Lydyjska architektura przetrwała i miesza się z Grecką. Z grecką gdyż oryginalna Tracka architektura albo nigdy nie istniała ale już nie istnieje i każdy o niej zapomniał.



Ubrojenie jest mieszanką Bałkańskich i Greckich Tradycji. Wygląd Wojowników i Hoplitów Trackich jest bardzo podobny do greckich, ale pancerze posiadają charakterystyczne cechy Trackie, jak kolorowe tkaniny lekkiej piechoty czy charakterystyczne rogi i inne motywy naszych przodków na hełmach i tarczach. W Walce wręcz oprócz zaczerpniętych od greków strategii nadal popularna jest piechota z Falxami czy jedno czy dwuręcznymi. Kawaleria nie bya nigdy mocną stroną traków jednak w takiego typu jednostkach służą grecy. Najlepszymi naszymi stronami jest zatem ciężka piechota i peltaści traccy którzy jako najemnicy od wieków cieszyli się popularnością wśród greckich miast państw.

Podanie oczywiście odrzucone. Do całkowitej poprawki, albo do kosza z powodu niespełniania podstawowych wymogów. Są to m.in.:
1. Politeizm który ma się nijak do wymogów religii. Możesz zrezygnować z bonusów jakie może dawać mitologizacja ale "śmierć innych bogów" i szerzenie politeizmu, który ma tylko taki związek z realiami rozgrywki, że Sabazios może być nazywany Zeusem jest za daleko idące.
2. Brak określonego ustroju i całkowita jego wewnętrzna sprzeczność. Nie gramy Teokracjami, więc jeśli już to tyrania. Tylko jak ma się do tego "Arystokracja - Posiada najwyższą władzę w państwie"
3. Inne wewnętrzne sprzeczności np. " Niewolnictwo jest surowo zakazane wśród wyznawców tak więc jedną z popularnych taktyk nawracania podbitych ludów jest branie ich do niewoli. "

Akceptacja

Jesteśmy ewenementem na skalę całej Hellady. Nie dość, że pochodzimy z zamorskiej Tracji, to jeszcze nie jesteśmy w pełni zhellenizowani. Naturalnie, może sprawiać to trudności jak i być atutem. Wszystko zależy od tego jak dobrze wykorzystamy nasze cechy.

W stolicy znajduje się stajnia.
Gracz zaczyna z dodatkowym oddziałem lekkiej piechoty.