Turniej Gladiatorski w Berytos

Zapraszamy wszystkich zainteresowanych, którzy posiadają siłę, odwagę i trochę grosza do uczestniczenia w walkach na Arenie w Berytos.
Wyjątkowo w tym roku czempioni nie muszą opłacać wejścia. 
Każdy władca może wyznaczyć w tym roku jednego czempiona ze swojego państwa.

Wygrany gladiator przyniesie prestiż dla swego władcy, a jego wrogowie podczas bitew zadrżą na samą wieść o takim przeciwniku.  

Prosimy zgłaszać wojowników w tym temacie według wzoru:
Kraj - imię i przydomek gladiatora

//w tym roku walki będą na prostej mechanice papier, kamień, nożyce

Sułtan-filozof zgłasza prominentnego wojownika, któremu śmierć nie straszna. Ibrahim Wakim Sayf al-Islām

Spoiler:

pic rel

Faraon wysyła swojego czempiona Adoma Anubisa.

Wysłany zostaje Inkwizytor Jan, Sługa Boga, Łamacz Niewiernych, Gwiazda Zaranna, Krzesiciel Świętego Ognia. Stanie w Szranki aby pokazać braciom w wierze co można osiągnąć dzięki wierze oraz aby stracić niewiernych, schizmatyków i heretyków. Tak przykazał Jezus Mściciel.

Do Berytos przybywa Wojownik z ordy reprezentujący Chana Adija

A imię jego to Batbayar

Serdeczne gratulacje z okazji wygranej dla egipskiego gladiatora, niech mu Allah błogosławi a Archaniołowie śpiewają

Całe wydarzenie zwróciło uwagę wszystkich w Berytos - jednak by kolejne walki mogła oglądać większa część chętnych, potrzeba budowy jakiegoś stadionu czy areny z trybunami.

Egipt:
+5 prestiżu

Państwo Mahometa:
+4 prestiżu

Reszta państw biorących udział w wydarzeniu:
+2 prestiżu

W obecnym roku zbudowano Arenę i odpowiednią infrastrukturę do niej. Sułtan wyłożył nie mały grosz na to.
Na walki w tym roku zapraszamy także państwa, które nas do tej pory nie zaszczyciły.
Poprzednie zasady obowiązują lecz nastąpiły zapowiadane zmiany.
Od teraz każdy gladiator wpłaca 1 złota za siebie.
Zebrane w ten sposób pieniądze wygrywa mistrz areny.
Jeżeli ktoś nie wpłaci 1 złota to jego pierwszy pojedynek będzie z dzikimi zwierzętami. Dzikie bestie zwykle ku uciesze widzów rozrywają na strzępy swoje ofiary.
Jednak jeżeli gladiator przetrwa te walki to normalnie bierze udział w zawodach ale regeneruje tylko 1 ranę.

Gladiatorzy którzy wpłacili pieniądze łączą się w pary i także stawają w szranki z bestiami, ktore zwykle już nie stanowią poważnego zagrożenia.

Etap drugi to walki pomiędzy gladiatorami 1v1.
Losowe pary w systemie pucharowym walczą o mistrzostwo.

Każdy gladiator jest określonego typu:

Thracian - Broń: krótki miecz i mała tarcza. Wygrywa z Laquerius i Velitus. Przegrywa z Murmillo i Samnite. Specjalność- Kontratak działa jak obrona ale zadaje ranę wrogowi.

Murmillo - Broń: miecz i duża tarcza. Wygrywa z Thracian i Secutor. Przegrywa z Wojownik Anubisa i Retiarius. Specjalność- Penetracja działa jak atak ale zadaje ranę w przypadku obrony.

Retiarius - Broń: trójząb i siatka. Wygrywa z Secutor, Murmillo. Przegrywa z Samnite i Wojownik Anubisa . Specjalność- Wytrącenie działa jak obrona ale uniemożliwia w tej akcji użycie akcji specjalnej przeciwnika. Jeżeli przeciwnik użył akcji specjalnej to ją traci.

Secutor - Broń: gladius i sztylet. Wygrywa z Samnite i Velitus. Przegrywa z Retiarius i Murmillo. Specjalność- Finta działa jak atak ale jezeli przeciwnik użył ataku to dostaje tylko on ranę.

Velitus - Broń: włócznia. Wygrywa z Wojownik Anubisa i Laquerius. Przegrywa z Thracian i Secutor. Specjalność- Poświęcenie działa jak atak Velitus dostaje 1 ranę, a jeżeli przeciwnik atakował to dostaje on 2 rany.

Samnite - Broń: krótki miecz i tarcza. Wygrywa z Thracian i Retiarius . Przegrywa z Secutor i Laquerius. Specjalność- Wampir działa jak atak udane zadanie rany regeneruje jedną ranę.

Wojownik Anubisa - Broń: Dwa chepesze. Pancerz: hełm otwarty zdobiony, nagolenniki, naramienniki i karwasze. Wygrywa z Murmillo i Retiarius. Przegrywa z Velitus i Laquerius. Specjalność- Atak Ra działa jak atak ale zadaje dwie rany. Jednak jeżeli przeciwnik użył cechy specjalnej to ta specjalność zadaje jedną ranę Wojownikowi Anubisa.

Laquerius - Broń: trójząb i bicz. Wygrywa z Samnite i Wojownik Anubisa. Przegrywa z Thracian i Velitus. Specjalność- Pętla działa jak obrona i neguje ranę zadaną w tej akcji.

---

Jednak wygrana i przegrana nie jest determinowana tylko przez wybór gladiatora.
Każda walka składa się z 3 tur. Pan gladiatora deklaruje 3 akcje przed walką. Atak lub Obronę oraz akcję specjalną zależną od typu gladiatora. Akcję specjalną można użyć tylko raz na walkę.
W przypadku remisu przeprowadzamy kolejne 3 tury, ale odniesione rany pozostają. Jeżeli obaj gladiatorzy naraz zakończa pojedynek z zerową ilością wytrzymałości to wygrywa ten który odniósł mniej ran. Jeżeli obaj odnieśli tyle samo ran to przeprowadzamy po jednej turze, aż do wyłonienia zwycięzcy.

Atak vs Atak = każdy dostaje ranę.
Atak vs Obrona = nikt nie dostaje ran. Dwie udane obrony zadają ranę obrońcy.
Obrona vs Obrona = nikt nie dostaje ran.
Każdy gladiator może posiadać 3 rany (3 wytrzymałości) jednak jeżeli walczy z rodzajem gladiatora z którym w opisie wygrywa to może posiadać 4 rany ( 4 wytrzymałości).

Po 3 turach gladiator posiadający więcej wytrzymałości wygrywa.
Gladiator który stracił całą wytrzymałość zdaje się na łaskę przeciwnika. Ten decyduje o jego śmierci.
Każda wygrana walka daje gladiatorowi 1 punkt doświadczenia. Po turnieju punkty można zamienić na różne rzeczy.

Bestie posiadają 4 pkt wytrzymałości i atakują losowego gladiatora (losowo obrona (udana obrona zadaje ranę gladiatorowi) i atak) oraz nie posiadają ataku specjalnego. Walka z nimi trwa aż do śmierci jednej ze stron.

Przyjmujemy zapisy.

Sułtan wystawia swojego gladiatora 
Addisa Abebę
Wpłacono 1 złota

Po zakończeniu zgłaszania ogłaszamy kto wybrał jaką klasę.

Faraon wysyła ponownie swojego czempiona Adoma Anubisa.
Wpłacono 1 złota.

Rok 2



Chan niezbyt zadowolony, z poprzedniego wyboru, Mongołowie widocznie nie lubią ciepła jakie panuje w Berytos, wysyła tym razem innego wojownika , Rusina o imieniu Andrij który walczył dla jego ojca, przed powstaniem obecnej Ordy, chan przekazuje mu 1 złote monetę by mógł go reprezentować

Sułtan ponownie wysyła Miecz Islamu jako swojego czampiona. Przesłano 1 golda. 

Przybywają przedstawiciele z Achai oraz zagubieni żeglarze z dalekiej Bretanii.

Pierwsze walki pomiędzy wojownikami skończyły się częściowym usatysfakcjonowaniem tłumu - wciąż czekał on jednak na starcia najlepszych z najlepszymi. Tym właśnie były półfinały oraz wielki finał starcia.

Najpierw wystąpiła para wojowników walczących w takim samym uzbrojeniu - zarówno Michaił Wołodia jak i Miecz Islamu używali krótkiego miecza oraz tarczy - nie było więc mowy by któryś miał przewagę ze względu na sprzęt. Fakt, iż liczyły się tylko umiejętności rozbudził publiczność, ale zawodnicy postanowili zwiększyć emocje jeszcze bardziej - każdy z nich wniósł na areną wielką skrzynię pełną skarbów, które miał przypaść zwycięzcy tej walki.

Początkowo pojedynek był bardzo wyrównany - Gdy Mały Rycerz z Wolnych Ziem ranił Farisa z Sułtatu ten po chwili odpowiadał wetem za wet. Każdy rany były liczne, ale dość płytkie - krew lała się na arenę, ale nie utrudniała dalszej walki. Ta nie skończyła się szybko - na samym końcu zwyciężył jednak Michaił, który zagrał nieco agresywniej od swojego oponenta i zdołał przebić jego obronę i ranić go w bark, skutecznie umożliwiając dalszą walkę, tym samym zgarniając obstawione złoto.

---

Drugi półfinał był równie emocjonujący. Obaj wojownicy posiadali oddanych fanów - jeden z nich wszak był przedstawicielem tutejszych mahometan, drugi zaś zeszłorocznym czempionem. Obaj mieli wiele do stracenia w tej walce, każdy z nich jednak inaczej podszedł do tej walki.

Addis Abeba zaczął walkę bardziej defensywnie. Zasłonił się przed lekkim ciosem Anubisa i zaraz wyprowadził kontratak, tego jednak oczekiwał jego oponent. Egipski wojak przyjął na gołą pierś sztylet Addisa, samemu raniąc go poważnie oboma chepeszami. Addis ponowił natarcie, ale Adom szybko wycofał się i sparował jego  natarcie. Ranny Addisa uniemożliwyły mu już tak agresywne podejście. Zdołał on jeszcze odbić jeden z ataków Anubisa, raniąc go lekko, ale inicjatywę przejął czempion - dwa miecze stworzyły istnął nawałę ciosów, która zmusiła mahometana do obrony i, w konsekwencji, poddania walki.

---

Nim finaliści mogli zawalczyć o pierwsze miejsce, pierwiej Miecz Islamu oraz Addis Abeba stanęli do honorowej walki o trzecie miejsce - co prawda żadnej nagrody nie było, ale zawsze to miejsce "na podium".

Obaj zawodnicy byli jednak dość zmęczeni po poprzednich walkach, a i rany dawały o sobie znać. Początek był zatem dość spokojny - wojownicy blokowali ciosy przeciwnika, nie chcąc zbytnio ryzykować. W szczególności Miecz Islamu - będący na przegranej pozycji ze względu na uzbrojenie - musiał nadrabiać umiejętnościami. I rzeczywiście nadrabiał, długo walcząc na równej pozycji. Koniec końców te umiejętności wraz z łutem szczęścia spowodowały jednak, że wygrał -jego oponent potknął się na leżącym kamieniu, umożliwiając mu wyprowadzenie ciosu który zmusił Addisa wojownikado poddania walki.

Tym samym pojedynek, choć ciekawy (wszak w tym muzułmańskim kraju w szranki stało dwóch muzułmanów), jedynie pobudzał napięcie czekających na finał.

---

Takiego finału nikt się chyba nie spodziewał. O ile dotarcie do końca Adoma Anubisa nie dziwiło nikogo - wszak był zeszłorocznym czempionem - tak dotarcie do finału Michaiła Wołodi, który zajął rok temu ostatnie miejsce - było już czymś nieoczekiwanym. Publiczność podzieliła się dość równo pomiędzy fanów niezwyciężonego Anubisa, a zwolenników Czernego Konia turnieju, Michaiła Wołodii.

Ale na samym początku to zwolennicy Anubisa mieli z czego się cieszyć. Egipski wojownik sparował atak kazaka, po czym zdołał nabrać go na tę samą sztuczkę co wcześniej Addisa - przyjął cios Małego Rycerza, by w zamian zadać mu dwie poważne rany. Chwilę później zdołał też zablokować jego popisowy cios, a gdy przebił obronę kazaka, ponownie raniąc go podwójnie, wszyscy spodziewali się, że walka dobiegła końca.

Kazacy musieli być jednak z innego żelaza kuci, bowiem Wołodia pomimo rozległych ran i obfitego krwawienia nie dość, że dalej stał na nogach, to przypuścił wściekły atak. Ku zdumieniu publiczności ranił Anubisa raz za razem, przyjmując na swoją pierś kolejną ranę, która zdawała się nic mu nie robić, przebijając obronę Egipcjanina, aż w końcu padł z ran i zmęczenia na ziemię. Adom długo się jednak zwycięstwem nie nacieszył, bo in on, wycieńczony, zaraz runął na piach w akompaniamencie braw i okrzyków wniebowziętej widowni.

Tym samym na podium stanęli trzej wojownicy. Trzecie miejsce przypadło kartagińskiemu wojownikowi - Mieczowi Islamu. Drugie miejsce uzyskał Mały Rycerz - Michaił Wołodia, wielkim czempionem został obrońca tytułu - Adom Anubis.

Gawiedź była zachwycona widowiskiem. Tłumy skandowały imiona zwycięzców i sułtana, że funduje im takie imprezy jak ta. Jednakże należy uważać czy przypadkiem nie znudzą się, jeżeli takie walki będą organizowane zbyt często - wszystko może się znudzić. Niemniej, imiona zwycięzców zostaną zapamiętane na długo.


Skutki:
+1 prestiżu dla Kartaginy
+2 prestiżu dla Wolnych Ziem
+3 prestiżu dla Egiptu
+5 prestiżu dla Państwa Mahometa